Waarom SOS
Deze naam is een bewuste keuze voor deze website, maar staat ook voor een SOS-noodoproep, omdat de toenemende overdosis straling nu levensbedreigend gaat worden.
Wally Verboog nam het initiatief tot deze website en gelijknamige film, omdat zij ernstige gezondheidsklachten ondervindt van straling en daardoor niet meer zélf overal ter plaatse haar verhaal kan doen om mensen en organisaties bewust te maken en ook op te roepen tot actie!
Haar initiatief werd mede aangewakkerd door de heer Hans Martijn Ostendorp, destijds burgemeester van Gemeente Bunnik, die Wally thuis bezocht en uitgebreid sprak.
Zeer onder de indruk van Wally’s verhaal en opstelling adviseerde hij Wally haar ervaringen en oproep persoonlijk onder de aandacht te brengen van media en alle betrokkenen.
Straling en bijna overal gevaarlijke overdosis:
Wij hebben het daarbij vooral over “non-ioniserende radiofrequente of hoogfrequente straling”, dit wil zeggen: de straling die wordt veroorzaakt m.n. door zendmasten voor UMTS, GSM, LTE, 3G, 4G, 4G plus, 5G, C-2000, radar, DECT-telefoons, mobiele telefoons, smartphones, tablets, modems, slimme meters, auto’s, alle toepassingen voor Internet of Things (IoT) en Machine to Machine (M2M), alle interne en externe WiFi- en WLAN-netwerken, en zelfs babyfoons.
Deze straling zie je niet en ruik je niet, maar is er wel.
Met meetapparatuur stel je straling wél exact vast, maar ook op je laptop en smartphone kun je de overdaad aan straling en stralingsbronnen zichtbaar maken.
Ook al ben je je er niet bewust van, je lichaam merkt het wél: niet voor niets is “straling” al vanaf 1935 ontwikkeld en ingezet als militair wapen!
Overigens draagt ook de “non-ioniserende laagfrequente straling” (elektromagnetische velden) bij aan de overdosis, maar deze is veelal gemakkelijker te vermijden.
Ernstige gezondheidsklachten:
De straling heeft op veel plaatsen nu een dergelijk hoog overdosis-nivo bereikt, dat veel mensen ernstige gezondheidsklachten daarvan ondervinden. Sommigen hebben eigenlijk geen leven meer, doordat zij noodgedwongen hoofdzakelijk in hun tegen straling afgeschermde huizen moeten blijven.
Oproep Wally:
Eén van die mensen is Wally Verboog, die vooral vanuit haar persoonlijke kwaliteit als hooggevoelige al ruim 40 jaar straling kan voelen en toenemende gezondheidsklachten ervaart. Omdat haar leefgebied steeds verder wordt beperkt en de overdosis straling blijft toenemen, heeft zij samen met haar man Rob het initiatief genomen voor deze website, gelijknamige film, oproep tot actie en bewustwording, alsmede tevens een – écht – SOS en hoop op een wonder (en daar kunt U aan bijdragen).
Ongecontroleerde, onveilige groei:
Daarbij komt dat de straling zich exponentieel kan blijven uitbreiden, omdat betrokken organisaties zich vooral richten op maximale winst en gezondheidsaspecten bewust “vergeten”. Dat geldt in Nederland niet alleen voor de commerciële sector (zoals telecom, gezondheidszorg), maar ook voor de Overheid en gelieerde medische organisaties.
Onze Overheid heeft inmiddels al ruim 10 Miljard Euro verdiend aan uitsluitend de verkoop van zendrechten aan de providers van mobiele communicatie. Daarnaast ontvangt de Overheid van deze bedrijven ieder jaar miljarden inzake belastingen vanwege o.a. BTW en bedrijfswinsten. Lekker cashen dus!
Het dossier “Straling” wordt in Nederland dan ook niet bij toeval beheerd door het Ministerie van Economische Zaken, nota bene: óók de gezondheids- en veiligheidsaspecten.
Bewuste doofpotstrategie Overheid & aanverwant:
Zo vervullen zogenaamde “Risico communicatie Managers” cruciale Overheidsfuncties, teneinde rimpels op gebied van straling en gezondheidsklachten glad te strijken en ervoor zorg te dragen dat geen tumult of discussie ontstaat. Zelfs waarschuwingen en adviezen van o.a. Europese Commissie, Wereld Gezondheids Organisatie WHO, duizenden wetenschappers en wereldwijd ruim 14.000 wetenschappelijke onderzoeken worden genegeerd en bewust buiten publiciteit gehouden: echte “doofpotmanagers” dus !
Ook inmiddels wél genomen maatregelen door buitenlandse Overheden, zoals België, Frankrijk, Oostenrijk, Israël, Zweden worden bewust verzwegen en genegeerd.
Deze doofpotstrategie werd door de Overheid eerder ook gevolgd in de dossiers van Asbest, Groninger Gas en Chroom 6 verf. Tot het niet meer kon: en dát laatste willen we nu ook bereiken inzake straling.
Ook aan Overheid gelieerde gezondheidsorganisaties, zoals alle regionale diensten en ook landelijk centrum van GGD, het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieuhygiëne RIVM, het door de overheid opgezette Kennisplatform EMV en de Gezondheidsraad (tevens belangrijke adviseurs voor de Overheid inzake gezondheid), stoppen hun hoofden liever in het zand. En doen bijvoorbeeld niets aan deugdelijke informatieverstrekking en bieden geen ondersteuning, geen aanpak, noch oplossingen.
Deze overheidsorganisaties verschuilen zich steeds achter elkaar en wijzen steeds naar de ander. Relevante onderzoeken worden steevast afgeserveerd of geheel genegeerd.
De voor het dossier straling verantwoordelijke ambtenaar van de Gezondheidsraad maakt zelfs deel uit van de internationale, private stralingsnormcommissie ICNIRP, welke stelselmatig gezondheidsrisico’s bij mens, dier en natuur door straling ontkent en al jarenlang stoïcijns vasthoudt aan een volstrekt waardeloze en achterhaalde “norm” met ook nog eens veel te hoge waarden.
Er wordt geen echte transparantie gegeven over de financiële en operationele structuur van deze ICNIRP en over de beloningen van ICNIRP-leden (w.o. onze Gezondheidsraad-ambtenaar). Dit alles doet ons vermoeden dat de ICNIRP vooral in stand gehouden wordt door de telecom- en aanverwante organisaties, want die laten immers veelal blijken geen enkel belang te hebben bij lage stralingsnormen en/of gezondheidsthema’s.
Die verwevenheid wordt ook vermoed bij de wetenschappelijke adviseurs van bijv. de Gezondheidsraad: zij zijn immers als wetenschapper in dienst van universiteiten, welke immers weer onderzoeken uitvoeren voor industrie en Overheden (wiens brood men eet…).
In Nederland wordt door de Overheid zelfs de aller slechtste stralingsnorm ter wereld gehanteerd: nergens mag de bevolking overal én zonder enige beperking met zovéél overdosis straling worden bestookt als in Nederland…….
Een norm, die geen norm is:
De huidige norm van ICNIRP bestaat al lang, is onjuist en inmiddels op alle onderdelen volstrekt achterhaald.
De norm is ten onrechte uitsluitend gebaseerd op het thermisch (= opwarmend) effect van straling op 1 plastic hoofd gevuld met zout water gedurende 6 minuten…….
Allereerst blijkt uit alle onderzoeken dat juist het biologische effect van straling de meest schadelijke gezondheidsgevolgen geeft, het thermische effect niet. Denk o.a. aan oxidatieve stress op celnivo.
Daarnaast is de norm dus gebaseerd op slechts 6 minuten straling, terwijl de meeste mensen 24/7 worden bestraald, dus per dag al 240 keer méér!
En in Nederland hanteert de Overheid dus ook nog eens de hoogste waarde van die norm ter wereld. Dit nivo zou je kunnen vergelijken met een voor de veiligheid ingestelde maximale snelheidslimiet voor auto’s van 5.000 km per uur, dus dat maximum heeft weinig zin.
Oplopend aantal gezondheidsklachten, maar meeste artsen weten (nog) van niets:
Het aantal gezondheidsklachten loopt nu zo sterk op, dat de doofpot “gelukkig” op barsten staat. Naar verwachting heeft ten minste 3 % van de wereldbevolking gezondheidsklachten als gevolg van straling, in Nederland dus ruim 550.000 mensen.
Slechts circa 3.500 mensen in Nederland wéten inmiddels dat hun gezondheidsklachten worden veroorzaakt of verergerd door straling (en kunnen er dus wat aan doen), de rest weet nog van niets……..
Ook de meeste artsen (op een 100-tal na in Nederland) weten en onderkennen nog niet dat deze straling – en zeker met de huidige overdosis – ernstige gezondheidsklachten veroorzaakt, óók op de korte termijn.
Jammer dat relatief veel artsen – ook na patiëntverzoek daartoe – blijkbaar (nog) geen enkele moeite nemen zich adequaat te informeren.
Ten onrechte denken sommige artsen dat als straling een oorzaak kon zijn, zij dat dan wel zouden horen van een Overheid en gerelateerde instanties. Niet dus.
Of dat zij dan eventueel “buiten hun medisch boekje” zouden gaan en mogelijk kunnen worden beschuldigd van kwakzalverij: daar bestaat immers grote angst voor in deze beroepsgroep.
Echter, net zoals bijvoorbeeld fijnstof, kan ook straling worden gezien als een zogenaamde “milieuziekte”: het is dan ook volstrekt logisch, geoorloofd en zelfs medisch noodzakelijk dat artsen de optie “straling” meenemen in hun diagnose en behandeling. Het niet meenemen is dus eerder een verwijtbaar medisch falen en hoort uiteindelijk thuis bij een medisch tuchtcollege !
Ook het Nederlandse Huisartsen Genootschap NHG kijkt de andere kant op en heeft zelfs klachten door straling – blijkbaar bewust cryptisch omschreven – laten opnemen in hun zogenaamde SOLK-huisartsenrichtlijn. SOLK staat voor “Somatisch Onverklaarbare Lichamelijke Klachten”.
Daarbij dient de arts de patiënt door te verwijzen naar een psycholoog of psychiater, dan wel eerst zelfs vol te stoppen met (volstrekt oneigenlijke) “neuromedicatie”.
Als de patiënt voortaan direct wordt getoetst aan eventuele blootstelling door overdosis straling, scheelt dat veel leed en kosten. Naar schatting worden inzake stralingsgevallen alleen al aan onjuiste en onnodige medische behandelingen en medicijnen in Nederland tenminste 100 miljoen Euro per jaar verspild.
Passende maatregelen om straling te voorkomen kosten meestal niets tot weinig en vrijwel direct kan worden vastgesteld of straling inderdaad de oorzaak was. Want klachten verdwijnen relatief snel, als de (overdosis) straling wordt vermeden.
Het kan wel anders:
Vooral in Zuid Nederland hanteren artsen overdosis straling als mogelijke oorzaak, bespreken dit ook met hun patiënt, overhandigen de Belgische Overheidsfolder en adviseren over de eenvoudig zelf te nemen maatregelen. Ongetwijfeld komt dat doordat de Belgische Overheid wél een actiever beleid naar hun burgers voert, wat ook bekender is bij Nederlanders in de grensstreek.
Gezondheidsklachten van (overdosis) straling:
Het begint vaak met één of meerdere klachten, welke ontstaan tijdens of na de overbelasting door straling. Bij herhaalde overdosis straling neemt meestal het aantal klachten toe, als vaak ook de heftigheid van de klacht.
De “geconsumeerde” hoeveelheid straling kan van verschillende stralingsbronnen zijn: zowel thuis, als op werk, als onderweg. Het geheel vormt dan de hoeveelheid en (over-)dosis. Bij gevoeligheid en/of herhaalde overdosering kan tevens “sensibilisering” optreden, waardoor de “bestraalde mens” steeds sneller en heftiger reageert.
De relatie tussen stralingsbron(-nen) en klachten is specifiek en herhaalbaar. Altijd geldt: als de schadelijke velden worden weggenomen, verdwijnen of verminderen de klachten, soms na enige tijd.
De meeste gezondheidsklachten zijn snel te merken. Van sommige klachten echter, kan het jaren duren voordat ze zich openbaren, dan veelal met fatale afloop.
Niet iedereen heeft of krijgt alle klachten, veelal is sprake van een oplopend (bij langere stralingsbelasting) aantal klachten, welke per persoon verschillen. Berucht zijn ook de zogenaamde “vage klachten
Stop Overdosis Straling nu: zie de Oproepen en Doe mee!